شنبه، مهر ۱۲، ۱۳۹۳

همه چیز در مورد پرورش و نگهداری از ارکیده

یکی از زیباترین و با دوام ترین گیاهانی که برای منازل و محل کار مناسبه , گل های ارکیده ست . دلیل محبوبیت بالای این گل ها , زیبایی اونها , تنوع رنگ بسیار زیاد , دوام خیلی زیاد و طولانی بودن دوره گل دهی و از همه مهم تر , ساده بودن نگهداری از اونهاست . گیاه ارکیده نیاز به مراقبت چندانی نداره و در هفته یکبار آب دادن تمام نیازهاش رو برطرف میکنه . این گیاهان بر خلاف سایر گیاهان معمولی , در خاک رشد نمیکنن . بلکه در خاکی که تشکیل شده از خرده های چوب , رشد میکنن که به بارک Bark معروفه . در زیر به ترتیب تمام ریزه کاریهای نگهداری از گیاه ارکیده رو آموزش میدم :


- انتخاب گیاه ارکیده : گلدان های زیبای ارکیده , در نگاه اول شاید هیچ ایرادی نداشته باشن و خرید اونها هم ساده باشه و یکی رو بر می دارین و پولش رو میدین و تمام . اما به همین سادگی ها هم نیست . نکاتی رو در هنگام خرید باید توجه داشته باشید . یکی از اونها سالم بودن ریشه های بیرونی گیاه یا ریشه های هوازی هست . به این ریشه ها خوب دقت کنید ! ریشه ها باید رنگ نقره ای براق داشته باشن و شکسته و خشک شده و ترک خورده نباشن . ظاهر سالمی داشته باشن . نکته دوم برگ های گیاه ارکیده هست . برگ ها نباید چروک باشن و افتاده . یک گیاه ارکیده سالم , برگ های کلفت و براق و سالم و سفتی داره . نه شل و وا رفته و چروک خورده . و نکته سوم گل ها هست . حتمن ارکیده ای رو بخرین که چند تا از گل هاش باز شده و نوک انتهایی ساقه گل , چند تا غنچه وجود داره . باز بودن همه گل های به معنی اینه که مدت زیادی از شکفته شدن گل ها می گذره و ممکنه پس از خرید , در یکی دو هفته گل ها بریزن . اما اگر چند تایی غنچه داشته باشه , حداقل 2 تا 3 ماه شما گل خواهید داشت . گلدان های ارکیده همگی شفاف هستن و ریشه های داخلی هم دیده میشن . گلدان رو بردارید و زیرش و اطرافش رو نگاه کنید . نباید ریشه هایی که از زیر گلدان بیرون زده , شکسته و له شده و پوسیده و سیاه باشن ! باید اونها هم ظاهر سالمی داشته باشن و به سبزی بزنن . سبز و نقره ای ! سیاه و خشک و شکسته , به درد نمیخوره ! با بررسی درست این نکات , یک ارکیده سالم و خوب خواهید داشت ! 

- ارکیده های جوهری ! بعضی انواع ارکیده ها هستن که رنگ های غیر عادی دارن . مثل ارکیده آبی ! از خرید این ارکیده ها صرفه نظر کنید چون این ارکیده ها با جوهر رنگی شدن . در واقع ارکیده سفید رو با روش تزریق جوهر , رنگی میکنن و زمانیکه گل هاش بریزه , گل های جدید میبینید که سفید هستن و تنها جنبه تزئینی دارن و بس . 

- ارکیده ها انواع خیلی زیادی دارن و یکی از یکی زیباتر هستن . اما تنها نوعی که نگهداری ازش خیلی ساده ست , به نام Phalaenopsis معروفه . نگهداری انواع دیگه ارکیده کمی مشکل تره .

- آبیاری گیاه ارکیده : آبیاری این گیاه به شکل های مختلف انجام میشه و جالبه که همه اونها هم درست هستن و این گیاه با همه این روش ها , سرحال باقی می مونه . روش اول اینطور هست که گلدان ارکیده رو از گلدان تزئینی سفالی در میارین و توی جایی مثل سینک ظرفشویی میگیرین یا یک لگن و سپس با ظرفی که از آب پر کردین میریزین توش و آب از زیر گلدان خارج میشه و بعد از رفتن آبش , گلدان رو میذارید توی محفظه سفالی و میذارینش سر جاش . روش دوم اینطور هست که توی ظرفی آب پر میکنید و سپس گلدان ارکیده رو در میارین و توی اون ظرف به مدت 15 تا 20 دقیقه میذارید و سپس در میارین و آبش که رفت به گلدان سفالی منتقل و سر جاش قرار میدین . من دیدم هر دوی این روش ها رو انجام میدن و مشکلی هم پیش نیومده . در ضمن اگر محیط نگهداری ارکیده شما گرم هست و در روز کمی هم نور مستقیم خورشید دریافت میکنه , بهتره کمی آب ته گلدان ارکیده بریزید همیشه به اندازه یکی دو قاشق غذا خوری . ارکیده هاتون حسابی سرحال میشن . آبیاری هفته ای یکبار تا دو بار انجام میشه . اگر به روش اول به ارکیده ها آب میدین , هفته ای دو بار اما با روش دوم , هفته ای یکبار کافی هست . اگر در مناطق گرم و خشک زندگی میکنید و میبینید برگ ها کمی پلاسیده شدن , آبیاری رو بیشتر کنید . در زمستان مخصوصن در مناطفی مثل اروپای شمالی که هوا بیشتر ابری هست و سرد , بهتره آبیاری هر دو هفته یکبار انجام بگیره بسته به دمای خونه . با برداشتن گلدان ارکیده و نگاه به بارک ها , سبکی گلدان و خشک بودن خرده های چوب , می تونید بفهمید موقع آب دادن هست یا نه . اگر چوب ها خیس بودن , آب ندین ! چوب خیس رنگ تیره داره و چوب خشک رنگ روشن تر ...

- کود دهی ارکیده : کود دهی گیاه ارکیده زمان داره . هیچ وقت به گیاه ارکیده ای که گل روش هست , کود ندین . کود دادن به گیاه گلدار ارکیده باعث میشه گل ها سریع ریزش کنن و بیافتن . دلیلش اینه که با کود دادن , گیاه ارکیده رو تشویق به رشد میکنید و در نتیجه گل ها رو میریزه تا انرژیش رو بذاره روی ریشه زایی و برگ دادن . پس , تنها زمانی به گیاه ارکیده کود بدین که گل نداره و یا ساقه گل ازش خارج شده و زمانیکه به غنچه نشست , کود دهی رو قطع کنید . اما کود دادن به چه شکل انجام میشه ؟ کودهای مخصوص گیاه ارکیده رو تهیه کنید . سپس مانند دستور روی کود مقداری که گفته شده رو در آب حل کنید یا بچکونید . توصیه ای که پیش از کود دادن به گیاه ارکیده میشه اینه که بهتره پیش از کود دادن , ابتدا گلدان ارکیده رو بالای سینک ظرفشویی یا هر جایی , نگه دارین و با یک ظرف آب یکبار از بالا آب بریزید تا کل چوب های گلدان شسته بشه و آب از زیرش خارج , اینکار برای اینه که کود و باقی مانده مواد شیمیایی کودی که دفعات پیشین داده شده , شسته بشه و بره . سپس گلدان ارکیده رو داخل ظرفی که کود رو با آب مخلوط کردید , بذارین به مدت 15 دقیقه و سپس گلدان رو خارج کرده و بذارید آبش بره و بعد توی گلدان سفالی قرارش بدین . کود دهی هر بار موقع اب دادن انجام میشه و زمانیکه گل ها میخوان باز بشن , متوقف . 

- هرس کردن ارکیده : گیاه ارکیده هم نیاز به هرس شدن داره . یکی از قسمت هایی که همیشه هرس نیاز داره , ساقه های گل هست . زمانیکه آخرین گل روی گیاه پژمرده شد و افتاد , ساقه پایه گل رو از پایین ترین قسمت قطع کنید . با اینکه خیلی ها اینکار رو نمیکنن و مدتی بعد دوباره روی همون ساقه گل ظاهر میشه , اما قطع کردن این ساقه باعث میشه که گیاه ارکیده ضعیف نشه . چون پس از چند دوره گل دهی , گیاه بی جون و ضعیف میشه و گل ها کم و کمتر . پس بهتره که ساقه رو قطع کنید درست از لب بوته اصلی و با قیچی تمیز ! تیغه قیچی رو کمی حرارت بدین و سرد شد ببرین . گیاه ارکیده خیلی زود قارچ میگیره ! همچنین ریشه های شکسته یا پوسیده رو هم با یک قیچی کوتاه یا اصلاح کنید . برگ های بعضی ارکیده ها هم خیلی بزرگ میشن و پر پشت . اون برگها رو هم بهتره بزنین اگر که فضای زیادی رو گرفتن . 

- ریشه های ارکیده : دقت کنید که ارکیده دارای دو جور ریشه ست . یکی ریشه های هوازی که بالا قرار دارن و روی خاک و بیرون گلدان و دومی ریشه های عادی هست که توی بارک یا خاک ارکیده قرار گرفتن . هیچ وقت به ریشه های هوایی آب نپاشین و همینطور اونها رو نپوشونین . من دیدم خیلی ها تصور میکنن ریشه های بیرونی از خاک بیرون موندن و اونها رو میکنن زیر خاک ! اینکار اشتباهه و گیاه از بین میره . این ریشه ها رطوبت محیط  رو جذب می کنن . ریشه های خاکی هم آب و املاح رو جمع میکنن . 



- خاک ارکیده : ارکیده ها نیازه به خاک ندارن . اونها در طبیعت روی تنه درختان و یا روی صخره ها رشد می کنن . در داخل گلدان هم داخل ظرفی که پر از تکه های چوب هست رشد میکنن . در واقع کپک و باکتری ها و قارچی که روی این تکه های چوب رشد میکنه , موادی هستن که گیاه ارکیده از اونها تغذیه میکنه . بهترین خاک ترکیبی هست از : سه پنجم بارک – یک پنجم پرلایت و یک پنجم خزه خشک . این سه رو با هم مخلوط کرده و داخل گلدان ارکیده رو باهاش پر میکنن . بهترین نوع خاک ارکیده این ترکیب هست . 


- نور : بهترین نور برای ارکیده , نور غیر مستقیم هست . یعنی سایه روشن . یا نور خورشیدی که از پنجره به داخل میاد و با پرده نازک فیلتر یا ضعیف میشه . اما به تجربه خودم فهمیدم که ارکیده ها زیر نور آفتاب مستقیم رشد خیلی بهتری میکنن و بیشتر گل میدن و برگ هاشون سبز و کلفت میشه و سرحال تر هستن . اما نه برای طولانی مدت . یعنی فقط در روز یکی دو ساعت نور مستقیم بخورن نه بیشتر . اگر دائم در طول روز باشه , برگهاشون میسوزه و از بین میرن . 

- تکثیر ارکیده : تکثیر ارکیده سخت و زمانبره و اقتصادی نیست . تکثیر ارکیده توسط یک ماده محرک به نام کیکی ؛ Keiki Paste انجام میشه . با مالیدنش روی ساقه اصلی ارکیده که گل ها روی اون قرار دارن , زمانیکه گل ها ریختن انجام میشه . ساقه گل ارکیده بصورت بند بند هست . یکی از بند های میانی رو انتخاب کرده و سپس پوسته دور بند رو می کنیم و این ماده رو دور اون قسمت می مالیم . به مرور زمان در این قسمت ریشه های باریکی ظاهر میشن و سپس برگها رشد میکنن . زمانیکه گیاه تقریبن بزرگ شد , اونو از ساقه جدا میکنن و در یک گلدان جدا در خاک مخصوص ارکیده میکارن . اینکار زیاد به صرفه نیست چون اولن که زمان خیلی طولانی ای میگیره و بیشتر از 6 ماه طول میکشه و دوم اینکه خود ماده تکثیر کننده هم قیمتش بالاست و به اندازه قیمت خرید یک ارکیده بزرگ هست . Keiki Paste رو می تونید از eBay خریداری کنید .

- افشانه آب : گیاه ارکیده نیاز چندانی به آبپاشی با افشانه نداره . اما اگر در محیط خشک مثل تهران اونو نگهداری میکنید , فقط به برگ هاش خوبه هر روز کمی آب بپاشین و همینطور به ریشه های بیرونی ارکیده . هیچ وقت به گل ها آب نپاشین . می تونید کمی هم روی خرده چوب ها آب بپاشین تا رطوبت رو نگه دارن البته به شرط نگهداری در مناطق گرم و خشک و بدون رطوبت . پاشیدن آب روی ریشه های خارجی که نقره ای رنگ هستن باعث میشه رنگشون سبز بشه . این ریشه ها رطوبت هوا رو جذب میکنن بنابراین اگر در مناطق خشک زندگی میکنین به اونها هم آب بپاشین کمی .

- تمیز کردن و براق کردن برگ های ارکیده : ارکیده ها دارای برگ های کلفت و براقی هستن . اما به مرور در منزل برگ ها روشون خاک میشینه وهمینطور لکه های سفیدک زده آب باقی می مونه که با دستمال هم تمیز نمیشه . بعضی ها میرن پول میدن و اسپری براق کننده برگ میخرن و استفاده میکنن . اما یک راه خیلی ساده و جالب هست و مجانی . یک عدد لیمو ترش رو از وسط قاچ کنید و به اندازه یک قاشق غذا خوری آبش رو توی یک استکان بریزید . سپس دو قاشق غذا خوری آب جوشیده سرد یا آب معمولی بهش اضافه کنید . سپس یک پد آرایشی بردارید و به این محلول آغشته کنید و سطح برگ ها رو باهاش پاک کنید . می بینید برگ ها حسابی برق می افتن و خوشرنگ میشن . به همین سادگی ... اگر لیمو ندارید , از کمی سرکه سیب مخلوط با آب استفاده کنید . دلیل این براق شدن اینه که به مرور جرم و باقی مونده آهک و املاح آب که روی برگ ها می مونه و سفیدک میزنه رو , اسید لیمو و سرکه حل میکنه و برگ ها تمیز و شفاف میشن .از این روش برای برگ های گیاهان دیگه هم می تونید استفاده کنید مثل سانسوریا و برگ قاشقی و کلن گیاهان با برگ های گوشتی و کلفت ... 

- رطوبت : گیاه ارکیده یک گیاه رطوبت دوسته و در جنگل های بارانی و گرم رشد میکنه .اما به این معنی نیست که خاکش باید دائمن خیس و مرطوب باشه . بلکه هوا باید مرطوب باشه . گیاه ارکیده ریشه های هوایی داره که از گلدان بیرون زده هستن و این ریشه ها رطوبت هوا رو جذب میکنن و نباید اونها رو زیر خاک کرد چون می پوسن و دچار قارچ میشن گیاه از بین میره برای همین پس از هر دوره آبیاری , باید خوب خشک بشن . به همین دلیله که نباید هیچ وقت ته گلدان ارکیده آب باشه مگر اینکه گیاهتون در جای گرم باشه و نور آفتاب بهش بخوره که در اونصورت این آب هر روز تبخیر میشه و رطوبت برقرار میکنه اما اگر در مناطقی مثل اروپای شمالی هستین , وجود این آب باعث ایجاد قارچ و پوسیدگی ریشه میشه و گیاهتون رو از بین میبره . 

- تعویض گلدان : گیاه ارکیده هم نیاز به تعویض کردن گلدان داره . زمانیکه می بینید گیاه شما پر از ریشه شده , زمان بزرگ کردن گلدان هست . سوالی که خیلی ها می پرسن اینه که آیا گلدان باید حتمن شفاف باشه ؟ پاسخ اینه که نه ! انتخاب گلدان شفاف تنهای برای زیبایی هست و دیده شدن ریشه ها و جنبه تجاری داره . شما از هر گلدان پلاستیکی معمولی هم می تونید استفاده کنید . گلدان سفالی به دلیل ایجاد محیط مناسب برای رشد قارچ و همینطور کشیدن رطوبت به بیرون , برای این گیاه مناسب نیست ! برای همینه که گلدان های ارکیده رو با گلدان پلاستیکی داخل گلدان های سفالی زیبا میذارن . گلدان ارکیده رو پس از پایان دوره گل دهی عوض میکنن و زمانیکه گل ها روی شاخه هستن نباید انجام بشه . همینطور فراموش نکنید که گلدان پلاستیکی ارکیده باید سوراخ های درشت در ته داشته باشن تا هوا بین ریشه ها جریان پیدا کنه و نباید از گلدان های پلاستیکی معمولی استفاده کرد یا اگر از اونها استفاده میکنید , حتمن سوراخ هاش رو درشت کنید . 

- گل دهی : یکی دیگه از دلایل محبوبیت گیاه ارکیده , طولانی بودن دوره گلدهی اون هست . این گیاه بطور متوسط بین 5 تا 4 ماه گل هاش رو نگه میداره اگر خوب ازش مراقبت بشه . کمترین میزان نگهداری 3 ماه هست . پس از پایان گلدهی و ریزش گل ها , گیاه شروع به برگ دادن میکنه . زمانیکه برگ دادن متوقف میشه , دوباره گل دادن آغاز میشه که معمولن این استراحت بین 3 ماه تا 4 ماه ممکنه طول بکشه . گل دادن به این صورته که یا روی همون ساقه پیشین گل , دوباره غنچه ها ظاهر میشن و یا اگر اون ساقه رو قطع کرده باشین , از خود بوته ارکیده ساقه ای شروع به رشد میکنه و میاد بالا و دراز میشه و سپس شروع به شاخه شاخه شدن میکنه و غنچه ها ظاهر میشن . به همین دلیل اگر شما به گل اکیده علاقه دارین و دوست دارین گیاهان ارکیده شما همیشه روشون گل باشه , می تونید به روش زیر عمل کنید :
ابتدا یک گیاه گلدار ارکیده بخرین و صبر کنید تا گل هاش بریزه , به محض ریخته شدن گل هاش , گیاه دوم رو بخرید . بین ریزش گل های گیاه اول تا دوم 3 تا 4 ماه فاصله می افته . و به همین ترتیب گیاه بعدی . در پایان زمانیکه یکی از گیاهان شما گل هاش میریزه , گیاه بعدی شروع به گل دادن میکنه و همینطور به ترتیب ... چون معمولن بیشتر مردم 4 تا 5 گلدان ارکیده میخرن همزمان با هم و همه اونها همزمان گل هاشون میریزه و تا مدت طولانی همه این گیاهان بدون گل هستن و خیلی ها به محض اینکه گل های ارکیده هاشون میریزه , گیاه رو دور می اندازن که این اشتباهه و گیاه ارکیده یک گیاه دائمی هست !!!


 البته یک روش دیگه هم هست که پیشتر من اینجا نوشتم و بخونید :)


- دما : دمای مناسب برای ارکیده 24 تا 28 و حتا 30 درجه سانتیگراد هست . دمای نگهداری از ارکیده اگر کم باشه یعنی زیر 22 درجه , گیاه رشدش کم میشه و گل نمیده و دوره گل دادنش خیلی طولانی میشه . در واقع همون دمای داخل اتاق بهترین دمای نگهداری از اونهاست . یا اگر در مناطقی مثل شمال ایران زندگی می کنید , دمای تابستان ها به شرط نگهداری در سایه , خیلی مناسب اونهاست هم هوا رطوبی هست و هم گرم و شرجی .

در پایان هم این فیلم رو می تونید ببینید که بصورت خلاصه و به فارسی آموزش نگهداری و پرورش گیاه ارکیده رو آموزش داده بطور کامل :




جمعه، مهر ۱۱، ۱۳۹۳

پوست کندن ساده سیب زمینی و تخم مرغ الویه

برای درست کردن سالاد الویه , سیب زمینی و تخم مرغ رو بصورت آب پز میپزیم و سپس پوستشون رو میکنیم و رنده میکنیم . مشکلی که هست اینه که اگر بذاریم تخم مرغ ها سرد بشن و پوست بکنیم و رنده کنیم , زرده تخم مرغ کدر میشه و به سیاهی میزنه کمی . سیب زمینی هم وقتی که سرد رنده میشه , حالت چسبنده پیدا میکنه و زیاد جالب نمیشه و باید بصورت ولرم رنده بشه تا وقتی گرم هست . اما سیب زمینی که گرم باشه , رنده کردنش سخته و دست می سوزه . یه روش خوب برای حل این دو مشکل هست :


وقتی که هر دوی اینها پخته شدن , توی قابلمه آب سرد پر بکنین و بذارین چند دقیقه بمونه .

- تخم مر آب پز به محض پختن وقتی فورن داخل آب سرد میره , زرده کاملن زرد و طلایی و خوشرنگ باقی می مونه . اما اگر بیرون بمونه , زرده کدر میشه و بدرنگ ...

- سیب زمینی هم توی آب سرد بیرونش خنک میشه و مغزش ولرم می مونه .

به همین سادگی :)

چهارشنبه، مهر ۰۹، ۱۳۹۳

چسب مخصوص کفش

همه ما از کودکی تا به امروز یک مشکل بزرگ با کفش داشتیم بخصوص در ایران . چون در خارج از کشور وقتی کفش سوراخ میشه یا ترک میخوره یا پاره میشه , کفش رو سریع دور می اندازن . اما در ایران به دلیل هزینه ها و وضعیت درآمد بد مردم , یک کفش بارها و بارها رفو میشه و چسبونده میشه و دوخته و تعمیر میشه تا در نهایت جای سالم روش نمونه و مثل کفش های میرزا نوروز بشه ! همه ما برای چسبوندن یا آب بندی کفش و ایرادات اون , چسب های زیادی رو تست کردیم . مثل چسب اوهو , چسب رازی , چسب بِل و حتا چسب های صنعتی خود کفاش ها که رنگ زرد داشتن و بوی تند تینر میدادن . اما هرگز هیچ کدوم از این چسب ها موثر نبودن و همون روز و به محض پوشین , یا ور می اومدن یا یکی دو روز بعد ور می اومدن و کلن بی اثر بودن . تکنولوژی اما برای همه چیز راه حلی داره . من اینجا که اومدم چون روزهای اول درآمدم کم بود و اینجا هم مدام بارونی , همیشه کفش هام نشستی داشت و پام خیس میشد . از طرفی چون زیاد پیاده روی میکردم , کف کفش هام زود از بین میرفت در صورتیکه روی اونها نو بود و هر 4-5 ماه یکبار یک کفش نو میخریدم . بعد از کلی گشتن چسبی رو پیدا کردم که فقط مخصوص کفش ساخته شده و با اینکه شک داشتم و فکر نمیکردم کار بکنه , یک تیوپ کوچکش رو خریدم و با بی اعتمادی روی یکی از کفش های کهنه م تستش کردم ! بعد هم همون کفش رو پوشیدم و باهاش 16 کیلومتر راه رفتم . وقتی رسیدم خونه گفتم چسبه کلن ناپدید شده و احتمالن وسط راه کنده شده یا رفته ... کف کفش رو که دیدم , دیدم هنوز هست و تکون نخورده . خیلیه که یه چسب رو کف کفش بمالی و چسب کنده نشه . چسبی که لاستیکیه و خاصیت ارتجاعی داره ولی انگار مثل لاستیک کفی خود کفش می مونه !!!!!! خلاصه 5 روز تمام هر بار بین 15 تا 13 کیلومتر با همون کفش پیاده روی کردم و آخ نگفت ... این شد که تصمیم گرفتم معرفیش کنم . متاسفانه این چسب فقط در خارج از کشور وجود داره و برای هم وطن های ایرانی ساکن خارج از کشورشاید مفید باشه :

اسم این چسب شوو گو Shoe Goo هست . جدید هم اختراع نشده و حدود 40 سالی از اختراعش میگذره و آمریکایی هست . دو رنگ مختلف داره یکی بی رنگ و یکی مشکی . انواع دیگه ای برای پوتین هم ساخته شده . کارش اینه که هر خرابی کفشی رو ترمیم میکنه بخصوص یکی از بهترین کارایی هاش , رفع مشکل آب دادن کفش و یا سوراخ های کفشه و ترک های کفش . البته خیلی موارد دیگه هم بوده مثل پارگی که خیلی از مردم نوشتن که ما اونها رو هم با این چسب ترمیم کردیم ! حتا پاشنه کفش ! من خودم هم بدترین جای ممکن یعنی کف کفش رو مالیدم و راضیم ! تصویر سمت چپ پیش از چسب زدن هست و تصویر سمت راست پس از چسب خوردن . 


برای کار کردن , ابتدا بهتره محل چسبوندن تمیز باشه و سپس با یک تکه سنباده , کنی محل رو زبر کنید . سپس چسب رو بمالید . نکته مهم در چسب زدن اینه که به هیچ عنوان دستتون باهاش تماس پیدا نکنه . همینطور هیچ جسم دیگه ای . دو تا کار می تونین بکنین , یک تکه قالب کوچک یخ بردارین و باهاش چسب رو هموار و صاف کنید روی سطح , دوم اینکه یک چوب رو بردارین خیس کنین باهاش کار کنین . اینطوری چسب نمیچسبه به چوب یا هر وسیله ای که برای صاف کردنش استفاده میکنید . بطور معمول دو ساعت طول میکشه چسب خشک بشه ولی برای نتیجه بهتر 24 ساعت باید بذارین خشک بشه . همونطور که بالا نوشتم خیس بودن باعث نچسب شدنش میشه , پس نباید کفشتون به هیچ عنوان خیس یا مرطوب باشه . خشک باید باشه محل چسباندن . پس از 24 ساعت می تونید لایه دوم رو هم اگر لازمه روش بمالین و دوباره 24 ساعت فرصت بدین خشک بشه . این چسب به نسبت حجمش ؛ قیمتش کمی بالاست . یک تیوپ 30 میلی گرمی رو 5 پوند خریدم . اما واقعن ارزشش رو داره ! بجای اینکه 70 پوند بدین کفش نو بخرین , 5 یا 10 پوند میدین چسب میخرین . اگر مفید بود , به اشتراک بذارین تا دیگران هم استفاده کنن ... اگر هم مورد بهتری سراغ دارین به من هم معرفی کنین :)

برای خریدش هم می تونین از سایت های Amazon و  eBay اقدام کنین . من جای دیگه ندیدم این چسب رو داشته باشن . 

** نکته : این چسب سمی هست و به هیچ عنوان نباید ازش برای آب بندی لوله آب و ظروف آب خوری و غذا و یا چسبوندن اسباب بازی و وسائل آشپزخانه و ... استفاده بشه . همینطور باید در فضای آزاد یا جایی که پنجره باز هست و تهویه انجام میشه , استفاده بشه . بوی اون به ریه ها صدمه میزنه .

سه‌شنبه، مهر ۰۸، ۱۳۹۳

خشک کردن سریع کفش ها

کفش خیس یکی از بدترین چیزهاست ! زمانیکه بارون میاد اگر بیرون باشین و جنس کفشتون هم پارچه ای باشه , کفش ها خیس میشن . و اگر این تنها کفشتون باشه و برای فردا بخواهین دوباره بپوشینش , با مشکل خشک شدن روبرو هستین . مشکل دیگه اینه که کفش خیس , بوی بدی میگیره و گاهی راه خلاص شدن ازش اینه که دورش بندازین یا اگر قابل شستشو باشه , توی لباسشویی بشورینش ! بدتر از همه اینکه کفش خیس باعث تاول در پا میشه و در هوای سرد استخون درد میاره ! در خارج از کشور بخاری های مخصوصی هست که هوای گرم رو با شلنگ های کلفتی شبیه شلنگ جاروبرقی , به داخل کفش میکنین و سریع خشکش میکنه . ولی وقتی نیست , راه حل ساده ست :

فر رو روشن کنین و بذارین 5 دقیقه کار بکنه با دمای 200 درجه . نباید فر داغ بشه طوریکه کفش بسوزه یا پلاستیک کفش ذوب بشه ! فقط در حدی که گرم بشه و دست رو نسوزونه . بعد خاموشش کنین و یک روزنامه پهن کنین توش و کفش هاتونو بذارین توش و درشو ببندین . دو سه ساعت دیگه بهشون سر بزنین و تست کنین ببینین کفش ها خشک شدن یا نه ؟ اگر کمی نمدار بودن , دوباره کفش ها رو در بیارین و فر رو روشن کنین و گرم که شد , کفش ها رو بذارین توش ... 
درسته که می تونین کفش ها رو بذارین روی شوفاژ یا آب گرم کن یا یک جای گرم . اما در تابستون که شوفاژها خاموش هستن و در اروپای ابری و بارونی هم باشین و خورشید نباشه , تکلیف چیه ؟ :)

جمعه، شهریور ۲۱، ۱۳۹۳

گیاهان هوازی - Air Plant

گیاهان هوازی یا Tillandsia , گیاهان بسیار جالبی هستن که داشتن اونها برای کسانی که به گل و گیاه علاقه دارن اما فرصت رسیدگی به اونها رو ندارن یا به خاک آلرژی دارن یا فراموش میکنن گیاهشون رو آب بدن , خیلی می تونه جالب و مناسب باشه . این گیاهان هیچ نیازی به خاک ندارن و بیرون خاک رشد میکنن . همچین به آبیاری زیاد هم نیاز ندارن و تنها هفته ای یک بار یا نهایت دو بار اونها رو باید آب داد . نیاز به نور مستقیم خورشید هم ندارن و در جاهایی که سایه روشن هست مثل کنار پنجره یا نور پشت پرده یا در واقع سایه روشن , رشد میکنن . نیاز نداشتن به خاک باعث شده که این گیاهان هیچ نوع باکتری ای همراه نداشته باشن و برای کسانیکه به خاک آلرژی دارن , خیلی مناسب باشن . این گیاهان انواع زیادی دارن و جالب اینه که همه اونها گل میدن و گل های اونها درشت و بسیار زیباست . به سادگی تکثیر میشن بوسیله پا جوش و سالهای سال عمر میکنن . 

محیط مرطوب و پر نور , دور از تابش مستقیم آفتاب , تنها نیازی هست که دارن . این گیاهان برای کسانیکه به دکوراسیون علاقه دارن خیلی می تونه به درد بخوره . قرار دادن این گیاهان روی تکه ای سنگ , یا چوب یا کنده درخت یا درون تنگ های شیشه ای و ... یک دکوراسیون زیبا ایجاد می کنه . و اما شرایط نگهداری . این گیاهان سه نیاز مهم دارن که با رعایت اونها , خیلی عالی و بی دردسر رشد میکنن :


- آب : آبیاری این گیاهان خیلی مهمه . دقت کنید که این گیاهان کاکتوس نیستن و نیاز به آبیاری منظم دارن . اما نه مثل گیاهان دیگه . روش آبدادن اونها اینطوره که کاسه ای رو از آب شیر پر می کنین و میذارین کلرش بره و بعد گیاه رو سر و ته کرده و توی کاسه آب برای مدت نیم ساعت قرار میدین . پس از نیمساعت گیاه رو برداشته و خوب تکون میدین تا تمام آبی که بین برگهاش باقی مونده در بیاد و هیچ آبی لابلای برگها باقی نمونه . اگر آبی باقی بمونه باعث پوسیدن و نابودی گیاه شما میشه , پس این کار رو حتمن باید بکنید و خیلی مهمه ! سپس گیاهتون رو در جای خودش قرار بدین . گیاهی که کم آب باشه , رنگ برگ هاش کمی کدر میشه و شاداب نیست و برگهاش رو جمع میکنه . هرگز این گیاهان رو در آب قرار ندین برای مدت طولانی یا در ظرف نگهداری اونها حتا یک قطره هم آب نریزین چون از بین میرن !

- دما : دمای هوا هم خیلی مهمه برای این گیاهان و اونها نباید در محیط سرد قرار بگیرن چون محل رشد اونها مناطق گرمسیری هست . مثل آمریکای جنوبی , مکزیک و ... . گرم و رطوبی ! اگر دمای اطاق خیلی گرم باشه , در هفته دو بار باید آبیاری انجام بشه ولی اگر زیاد گرم نیست یکبار . و در زمستان هم دو یا سه هفته یکبار . کمترین دما برای این گیاهان ده درجه سانتیگراد و بیشترین دما , 30 درجه سانتیگراد هست . نباید از این دما کمتر یا بیشتر باشه . در واقع همون دمای عادی اتاق که 24 درجه ست , بهترینه .

- نور : هیچ کدوم از انواع این گیاهان رو نباید در زیر نور مستقیم خورشید قرار داد چون خیلی زود از بین میرن . بهترین نور , سایه روشن هست . یعنی اتاق روشن و پر نور یا نور پشت پرده برای اونها بهترینه ! 


شرایط جانبی نگهداری :

- مرطوب کردن برگها : این گیاهان رو بهتره هر هفته دو سه بار با افشانه آب , اسپری کنید . 

- این گیاهان به کود هم احتیاج دارن . بهترین کود برای اونها کود گیاه Bromeliad هست که باعث رشد بهتر و گلدهی در این گیاهان میشه . اما می تونید از کود های مایع مخصوص ارکیده هم برای کود دهی استفاده کنید . برای کود دهی هر ماه یکبار دو سه قطره کود در ظرف آبی که اونها رو می خیسونید انجام میشه .

- این گیاهان به هرس کردن هم احتیاج دارن مثل انواع آویز که به Spanish Moss معروفه و رشد سریعی داره .

- دقت کنید هرگز این گیاهان نباید در تماس با فلز و یا سیم های فلزی قرار بگیرن . تنها سیم فلزی روکش دار یعنی با روکش پلاستیک ! در غیر این صورت از بین میره گیاه .

اگر در خارج از کشور زندگی می کنید میتونید این گیاهان رو به سادگی از eBay سفارش بدین با قیمت خیلی ارزون :)



سه‌شنبه، شهریور ۱۸، ۱۳۹۳

بازیابی شمع های لیوانی مصرف شده

شمع های معطری که توی لیوان های شیشه ای زیبا به فروش میرسن رو حتمن دیدن . خیلی ها طرفدار این شمع ها هستن بخاطر بوی خوبی که از سوختنشون ایجاد میشه . اما با تموم شدنشون , لیوان های شیشه ای انداخته میشه . در صورتیکه بعضی از این لیوان ها خیلی زیبا هستن و از جنس کریستال و میشه اونها رو تمیز کرد و برای مصارف گوناگون استفاده کرد . شمع باقی مونده ته این لیوان ها رو هم می تونید دوباره استفاده کنید به سادگی . در زیر بصورت تصویری روش بازیابی هر دو رو آموزش میدم ( از بالا , چپ به راست ) :


- در تصوبر شماره یک , شمع لیوانی رو می بینید که تموم شده و ته اون مقداری شمع باقی مونده .

- در تصویر دو , مقدار کمی آب جوش توی لیوان میریزیم و یکی دو دقیقه صبر میکنیم و سپس با وسیله ای مثل کارد کره خوری , شمع رو یک تکه در میاریم . معمولن وقتی آب جوش روی شمع ریخته بشه , با یک وسیله سیخ مانند به سادگی از لیوان جدا میشه . می تونید حتا لیوان رو بذارید داخل فر برای 5 دقیقه و وقتی شمع آب شد , در بیارین و ...

- در تصویر سوم شمع ها خارج شدن و تنها فلز نگهدارنده فتیله باقی مونده . این تکه فلز با چسب به ته شیشه چسبونده شده , با کمی فشار ملایم کارد , میتونید به سادگی درش بیارید . 

- در تصویر چهارم , لیوان تمیز و شسته شده رو میبینین . لیوان به سادگی تمیز میشه , با کمی مایع ظرفشویی و دو سه بار شستنش زیر آب گرم , شمع ها پاک میشن و سپس با یک دستمال از جنس متقال اونو خشک کنید و تمام .

- در تصویر پنجم , شمع های به دست اومده از لیوان رو داریم و دو تا قالب تموم شده شمع های تی لایت Tea Light . قراره این شمع ها رو دوباره پر کنیم . هر کدوم از این شمع ها 3 ساعت میسوزن و چون با شمع معطر هم پر میشه , موقع سوختن فضای خونه رو خوشبو میکنه.

- در تصویر ششم من با چند تکه سرامیک , یک پایه درست کردم و یک شمع تی لایت زیرش گذاشتم و قالب خالی رو روی اون و تکه های شمع رو هم توی قالب تا آب بشه . شما می تونید وقتی غذا توی فر درست میکنید این کار رو بکنید و غذا رو که در آوردین , قالب رو از تکه های شمع پر کنید و سپس توی فر که خاموش شده و هنوز گرمه بذارین تا آب بشه . 

- در تصویر هفتم , می بینید که شمع آب شده و توی قالب رو پر کرده . حالا نیاز به فتیله داریم ...

در تصویر هشتم , همون فلز نگهداره فتیله رو بر می داریم و با دستمال کاغذی که یک تکه ازش کندیم رو لوله و دراز میکنیم و از سوراخش رد میکنیم و تمام ! این شد فتیله ما . تا شمع به صورت  مذاب هست , این فتیله رو وسطش میذاریم و شمع رو بر میداریم و گوشه ای میذاریم تا سفت بشه .

شمع آماده شده و تمام ... 


شنبه، شهریور ۱۵، ۱۳۹۳

آموزش انتخاب دوچرخه مناسب و ریزه کاریهای دوچرخه سواری

خیلی ها تصور میکنن که خرید دوچرخه ساده ست . میرن دوچرخه فروشی و یه دوچرخه میخرن و میان خونه و تمام ! در صورتیکه خرید دوچرخه به این سادگی ها نیست و بسته به نوع استفاده شما و حتا جنسیت شما باید خریداری بشه . دوچرخه ها ، زنانه و مردانه دارن ! از طرفی انتخاب نوع دوچرخه و کاربرد اون خیلی مهمه و اگر دوچرخه ای رو به اشتباه بخرین , بجز دور ریختن پول و پشیمونی و حتا صدمه جسمی و از همه مهمتر خستگی , هیچ نتیجه ای براتون نداره . مثلن اگر برای رفتن به محل کارتون دوچرخه نامناسب بخرین , بدتر شما رو خسته تر میکنه و ممکنه حتا بیمار بشین ! در زیر ابتدا انواع دوچرخه و سپس روش انتخاب دوچرخه مناسب و سپس بعضی نکات نگهداری از دوچرخه رو بصورت بسیار ساده آموزش میدم :

دوچرخه های موجود در بازار به سه نوع کلی تقسیم میشن . البته من وارد همه انواع دوچرخه ها نمیشم و فقط سه نوع متداول رو توضیح میدم :

- دوچرخه کوهستان Mountain Bicycle : این دوچرخه ها بدنه قوی ای دارن و وزنشون سنگینه و لاستیک های پهن با آج های درشت دارن و بیشتر اونها دارای کمک فنر در پشت یا زیر و همچنین در قسمت جلو هستن . 

- دوچرخه های هایبرید Hybrid Bicycle : این دوچرخه ها ترکیبی از دوچرخه های کوهستان و معمولی هستن . یعنی نه به سنگینی و استقامت دوچرخه های کوهستان هستن و نه به ظرافت دوچرخه های خیابانی ساده . معجونی از هر دوی اونهان . لاستیک ها کمی نازک تر از لاستیک های کوهستان هست و کمک فنر در قسمت جلو دارن یا کلن ندارن و بدنه نسبتن سبک و محکم و خوب هست .

- دوچرخه های خیابانی Road Bicycle : این دوچرخه ها فقط برای سواری در خیابان و اسفالت و جاده های هموار طراحی شدن . بدنه ظریف و سبکی دارن و لاستیک های باریک و سرعت زیاد و کمک فنر هم ندارن . 

دوچرخه های کورسی و مسابقه ای و انواع دیگه هم داریم که تخصصی هستن و ما کاری باهاشون نداریم ! 

من خیلی دیدم کسانیکه میخوان برن دوچرخه بخرن , میرن و دوچرخه کوهستان میخرن ! وقتی ازشون بپرسی چرا اینو خریدی ؟ اول میگن محکمه , دوم میگن کمک فنر داره , سوم میگن لاستیک های پهن و آج دار , داره و خیلی حسابیه !!!!!!! این افراد اشتباه بزرگی میکنن و ندونسته وسیله ای رو میخرن که به درد دوچرخه سواری در شهرها و خیابان ها نمیخوره . درسته خیلی از جوون ها این نوع دوچرخه رو بخاطر ظاهر جذابش انتخاب میکنن , ولی در عمل کاربردی نداره و نه تنها پولتون رو دور ریختین , بلکه به زودی هم ازش خسته میشین و کلن از خرید دوچرخه پیشمون . در زیر بصورت ساده توضیح میدم براتون تا چه دوچرخه ای مناسب شماست تا با خرید ندونسته دوچرخه پشیمون نشین :

دو نکته رو در موقع خرید دوچرخه باید در نظر بگیرین . یکی سرعت , یکی سبکی ! هر چقدر دوچرخه سبک تر باشه , شما کمتر خسته می شین و هر چقدر هم سبک تر باشه , سرعت بیشتری میره . اشتباه بزرگی که همه میکنن اینه که فکر میکنن لاستیک پهن و آجدار بگیرن خیلی خوبه . در صورتیکه جالبه بدونین هر چقدر لاستیک ها پهن تر میشن و آج هاشون درشت تر میشه , به همون نسبت کشش دوچرخه روی اسفالت و سطح خیابون بیشتر میشه و سرعت دوچرخه کمتر و خستگی دوچرخه سوار سه برابر میشه ! در واقع این لاستیک ها برای مسیرهای خاکی و ناهموار طراحی شدن نه برای شهر و اسفالت ! اگر دقت کرده باشین دوچرخه های کورسی و مسابقه ای , لاستیک هاشون خیلی نازکه و اصلن آج ندارن ! یکی از دلایل سرعت اونها همینه . 

نکته دوم وزن بدنه دوچرخه ست . امروزه برای سبکی دوچرخه ها از آلیاژهای مختلف استفاده میکنن مثل استیل و آهن و آلومینیوم و ... . دوچرخه های آلومینیومی سبک و خوب هستن اما ایراد بزرگی دارن که ممکنه بعد از مدنی بدنه ترک بخوره و سپس بشکنه . در صورت شکستن ، کل بدنه باید دور انداخته بشه ! چون قابل جوش دادن نیست . دوچرخه های آهنی هم خیلی سنگین هستن و مناسب نیستن . بهترین نوع دوچرخه ها , دوچرخه های آلیاژی هستن که از ترکیب چند فلز در ساخت اونها استفاده شده و سبک تر هستن و مقاوم تر ... البته این در صورتیه که قصد خرید دوچرخه کوهستان داشته باشین وگرنه برای مسیرهای عادی , خرید دوچرخه با بدنه فیبر کربن و یا آلومینیوم , خیلی هم عالیه و انتخاب خوب .

کمک فنر هم مساله ای هست که بیشتر از اونی که مورد نیازه جلب توجه میکنه در صورتیکه کارایی چندانی نداره برای داخل شهرها و خیابان ها و تنها باعث وزن دوچرخه میشه و وزن یعنی سرعت کمتر و خستگی بیشتر . کمک هایی که در پشت دوچرخه قرار میگیرن , برای مناطق ناهموار مناسبن . اما در مسیرهای صاف و عادی , باعث کاهش سرعت میشن چون وقتی توی دست انداز می افتین وزن بدنتون ضربه میزنه به کمک و کمک هم باید وزن رو به چرخها منتقل کنه و در نتیجه یک مکث ایجاد میشه و باعث وقفه در سرعت میشه . کمک فنرهای جلویی هم اگر در جاده های اسفالت و صاف باشین , به کار نمیان و بیشتر باعث سنگینی دوچرخه میشن . مگر اینکه در مسیری دوچرخه سواری کنین که دست اندازهای کمی داشته باشه که اونجا به کمک شما میاد و به دست ها کمتر ضربه میزنه . 

مساله بعد ترمزهاست . ترمز در دوچرخه خیلی مهمه و حیاتی ! ترمزها هم بصورت خیلی خلاصه دو نوع هستن , دیسکی و ترمزهای معمولی لنتی – پلاستیکی . ترمزهای دیسکی خیلی خوب کار میکنن و سریع باعث توقف میشن و بیشتر برای سرعت های بالا مناسب هستن  . ترمزهای معمولی هم همینطورن ولی کمی دیرتر باعث توقف میشن . اما هر دو خوب کار میکنن با یک تفاوت ! اگر با دوچرخه خیلی تند حرکت می کنید , ترمز دیسکی بیشتر به کار شما میاد چون مطمئن تره . اما هزینه و دنگ و فنگ تعمیرات و قطعاتش رو هم باید تحمل کنید . ترمزهای معمولی اما قطعاتش سبک تر و تعمیرش راحت تر و ارزون تر هستن و اگر هم مشکلی پیدا بکنن شما میتونین بطور موقت با یک تکه لاستیک یا چوب , سر و تهش رو هم بیارین تا به تعمیرکار برسین ولی دیسکی چنین قابلیتی نداره ... ترمزهای هیدرولیک هم داریم که بسیار پیچیده هستن و کلن برای افراد عادی به درد نمیخوره و هزینه بالای نگهداری و روغن هیدرولیک و تعمیر کردن و تنظیم به دست متخصص و ... از دردسرهای اونه .

دنده های دوچرخه . این روزها همه دوچرخه ها دنده ای هستن . دنده در دوچرخه خیلی کارایی داره و کلن بدون دنده اصلن دوچرخه سوار لذتی نداره و خستگی ایجاد میکنه . در سربالایی ها باعث میشه کمتر خسته بشین و در سرپایینی یا راه های هموار باعث میشه سرعت بگیرین و کارکردش شبیه دنده عوض کردن ماشینه . متداول ترین تعداد دنده در دوچرخه 21 دنده ست . یعنی سه دنده اصلی و هفت دنده فرعی داره . دنده یک و دو و سه و دنده های یک تا هفت . برای مثال :
وقتی که در سربالایی هستین باید از دنده یک استفاده کنید و برای خستگی کمتر دنده های فرعی رو روی یک یا دو یا سه بذارین اینطوری به سادگی میتونین سربالایی ها رو بالا برین و کمتر خسته بشین . یا برای مسیرهای هموار , دنده دو روی 5 یا 6 , خیلی خوبه و راحت کار میکنه . یا برای سرپایینی , دنده سه روی ...  . و از همه اینها مهمتر اینکه قسمت عوض کردن دنده ها که روی فرمان دوچرخه قرار گرفته بیشتر دو جوره : یک نوع روی خود دسته سواره و با چرخوندنش دنده عوض میشه و نوع دیگه که بصورت یک ضامن شصتی قرار گرفته و با فشار دادنش به دنده بعدی میره که این نوع از همه بهتره . نوع گردشی , چون دقیق نیست و عوض کردنش کمی سخته , توصیه نمیشه !

سایز دوچرخه . سایز دوچرخه هم خیلی مهمه و برای افراد با قد بلند و کوتاه متفاوته . بطور نرمال سه سایز 15 و 17 و 20 داریم . که البته در خیلی از مدل های دوچرخه سایز بندی از 13 شروع میشه تا 24 . اما نرمالش اینطوره . حتمن حتمن موقع خرید دوچرخه , مطابق قد خودتون دوچرخه بخرین . کنترل دوچرخه بزرگ سخته و دوچرخه کوچک هم خستگی ایجاد میکنه !
برای قد 148 سانت تا 160 سانت , سایز 15 .
برای قد 160 سانت تا 180 سانت , سایز 17 .
برای قد 180 سانت تا 190 یا بالاتر , سایز 20 . 

لاستیک های دوچرخه هم خیلی مهم هستن . در دوران کودکی همه دنبال لاستیک های بزرگ و کلفت و آج دار بودیم . در صورتیکه این لاستیک ها مناسب شهرها نیستن و همینطور سرعت رفتن . دقت کنید که هر چقدر لاستیک آج درشت تر باشه و پهن تر , سرعت کمتری خواهید داشت و اتلاف نیروی بیشتر و هر چقدر باریک تر و کم آج تر باشه , سرعت بیشتر و نیروی کمتر ! لاستیک های آج دار و پهن باعث میشن دوچرخه کمتر سُر بخوره و مناسب بیرون شهر و زمین های خاکی و سنگلاخی هستن. پس موقع خرید حتمن به این نکته دقت کنید .

زین دوچرخه . زین دوچرخه با اینکه مهمه ولی زیاد اهمیت نداره چون اگر دوچرخه سوار نباشین , مطمئن باشین سه هفته اول شروع دوچرخه سواری , بین پاها و باسن شما شدیدن درد میگیره و بعد از سه هفته , بدترین زین ممکن هم که زیر باسنتون باشه , براتون راحت میاد چون عادت کردین و دیگه شما رو اذیت نمیکنه . تنها تفاوت اینه که خانم ها باید زین پهن تر بخرن و آقایون زین باریک تر ! اینهم بخاطر فیزیک بدن و تفاوت لگن در زن و مرد هست . همچنین حتمن دقت کنید که زین تنظیم میخواد و همینطوری نیست که بشینین روی دوچرخه و پا بزنین ! بر خلاف دوچرخه های دوران کودکی که عادت داشتیم کف پامون به زمین بچسبه , دوچرخه های عادی اینطور نیستن . ملاک تنظیم زین بطور خیلی ساده اینه که پای شما باید وقتی روی زین نشستین و پاتون روی پدال در پایین قرار داره طوری باشه که پا تا نشده باشه از زانو و تنها یک خمیدگی خیلی ملایم داشته باشه . این تنظیم درست زین هست . در صورتیکه من دیدم 90% افراد زین رو طوری تنظیم میکنن که وقتی روی زین نشستن , زانوشون کاملن خم شده و کف پاشون چسبیده به زمین ! این اشتباهه و به زانو شدیدن آسیب میزنه و ایجاد خستگی هم میکنه در دوچرخه سوار و نیروی بیشتری از شما میگیره در موقع حرکت . همچنین زین هایی هستن که ژل دارن و نرم هستن یا فنر دارن . اونها هم سلیقه ای هستن و می تونید اونها رو هم تست کنید .

و اما نکاتی که در دوچرخه سواری باید رعایت کنید , بیشتر مسائل ایمنی هستن و بعد مسائل مراقبتی از دوچرخه :

- همون روزی که دوچرخه میخرین , همزمان باهاش باید کلاه ایمنی هم خریداری کنید . گذاشتن کلاه موقع دوچرخه سواری مثل بستن کمربند ایمنی در اتومبیل اهمیت حیاتی داره . چون هر لحظه امکان زمین خوردن یا تصادف شما هست و هر اتفاقی می تونه رخ بده . شاید شما مراقب باشین , ولی راننده های دیگه یا عابران پیاده , ممکنه یهو جلوی شما سبز بشن و در ضمن همیشه امکان غفلت هست . خود من که خیلی احتیاط میکنم بارها برام پیش اومده که تا مرز تصادف مرگبار هم پیش رفتم . از برخورد با اتومبیل تا برخورد با آدم ها و حتا خطای دید در دیدن و محاسبه ارتفاع جدول خیابون ها و ... موقع سرعت رفتن چشم شما قدرت تشخیصش میاد پایین تر. پس برای احتیاط حتمن کلاه ایمنی بخرین . در ضمن کلاه ها هم چند جور هستن و نوع مناسب رو انتخاب کنید و دقت کنید که بستن بند کلاه هم راه و روش داره . نباید بند اون خیلی سفت باشه زیر گردن و کلاه باید قالب سر شما باشه . اگر لق بزنه و با تنظیم هم باز لق زدنش باقی مونده باشه , باید عوضش کنید و کلاهی مناسب سر خودتون انتخاب کنید .

- دومین مساله ایمنی , پوشیدن پوشش شبرنگ در شب و عصر هنگام و استفاده از چراغ های عقب و جلو بصورت چشمک زن هست . این ها هم جزء نکات ایمنی و حیاتی هستن که حتمن باید رعایت بشه . ترجیحن بهتره دوچرخه شما رنگ سفید داشته باشه که در هر هوایی حتا مه آلود هم دیده بشه , بدترین رنگ برای دوچرخه مشکی و آبی هست که دید در شب ندارن ! جلیقه های فسفری سبز یا نارنجی بهترین هستن و رنگ نارنجی در روز دید خوبی داره و سبز فسفری در شب. چراغ قرمز چشمک زن و چراغ جلوی چشمک زن هم به راننده ها هم به عابرانی که از روبرو میان هشدار میده . خیلی از اوقات وقتی من پیاده راه میرم , دوچرخه هایی که از روبرو میان در عصر و هنگام غروب نمیبینم اگر که چراغ نداشته باشن . پس خیلی مهمه این نکته و برخورد رو کمتر میکنه.

- همیشه این نکته رو در نظر بگیرین که دوچرخه ایمنیش بسیار پایینه . شما در اتومبیل در حصار بدنه آهنی هستین و محافظت میشین ولی در دوچرخه هیچ حفاظتی وجود نداره پس بهتره همیشه با سرعت کم و با احتیاط حرکت کنید و همیشه هم دست چپتون روی ترمز عقب باشه برای احتیاط تا هر اتفاقی پیش اومد فورن ترمز کنید . ترمز جلو خطرناکه و اگر کسی ناگهانی جلوتون بیاد , با گرفتنش , شما اولین کسی هستین که کله معلق میزنین و با مغز به زمین می خورین ! پس همیشه اولویت با ترمز عقب هست و برای کمک از ترمز جلو استفاده کنید برای توقف نهایی ! بقول معروف دیر رسیدن , بهتر از هرگز نرسیدنه و یادتون باشه حادثه درست زمانی پیش میاد که انتظارش رو ندارین ... 

- زنگ دوچرخه هم خیلی مهمه . به عابران هشدار میده به رانندگان هشدار میده بخصوص در مسیرهایی که زیر گذر هست و هم برای عابران و هم دوچرخه , پیش از رسیدن به تونل زیر گذر , چندین بار زنگ رو به صدا در بیارین تا اگر عابری نزدیک ورودی باشه , خودشو کنار بکشه و بدونه شما دارین نزدیک میشین ! خیلی تصادفات سنگینی در این نقاط رخ داده بین دوچرخه سواران و عابران ! 

و اما نگهداری و مراقبت از دوچرخه :

- دوچرخه خودتون رو هر ماه یکبار حتمن بشورین . این شستن اجباری هست و لازم . برای شستن دوچرخه از مواد شوینده معمولی مثل ریکا یا تاید استفاده کنید . برای شستن نیاز به برس هست و اسفنج . بهترین چیز , مسواک های قدیمی هستن که بتونین زنجیر و چرخ دنده ها رو تمیز کنید . 

- اسپری WD40 یکی از بهترین مواد پاک کننده زنجیر و چرخ دنده های دنده ها از روغن و زنگ و کثافته . پیش از شستن این قسمت ها رو از این اسپری بزنین و بذارین 10 دقیقه بمونه . سپس برس کشیده و بعد با برس و مواد شونده بشورید . 

- پس از شستن دوچرخه , رهاش کنید تا خشک بشه . خشک شدن دوچرخه جزء بایدهاست تا آماده بشه برای روغن کاری . 

- پس از خشک شدن دوچرخه , باید اونو روغن کاری کنید . روغن کاری باعث میشه قطعات دیرتر فرسوده بشن و سرعت شما بالاتر بره و دوچرخه نرم تر و روون تر کار بکنه . دقت کنید موقع روغن کاری , زیاد از روغن استفاده نکنید و مقدار اضافی رو بخصوص از روی زنجیر با دستمال پاک کنید چون روغن زیاد باعث جذب بیشتر غبار و خاک میشه و زودتر مجبور میشید دوچرخه رو بشورین . قسمت های زیادی هست که نیاز به روغن دارن , مثل فرمون و تمام سیم های ترمزها و دنده ها , چرخ دنده ها و ...  دقت کنید هرگز به دیسک ترمز نباید روغن بزنین اینکار باعث میشه که ترمزها کلن از کار بیافتن . 

- برای تمیز کردن دیسک ترمزها , از یک تکه پارچه بدون پرز الکلی استفاده کنید . کوچکترین چربی روی دیسک باعث میشه ترمز عمل نکنه ... 

- بعد از شستن و روغن کاری باد چرخ ها رو اندازه بگیرین . دقت کنید بیش از اندازه اگر به لاستیک ها باد بزنید , درسته سرعت شما بیشتر میشه , اما در عوض باعث میشه توی کوچکترین دست اندازه و چاله ای که بیافتین , دوچرخه کوبیده بشه و ضربه ها به شما منتقل بشه . باد کم هم باعث کاهش سرعت و خستگی زیاد میشه . بهتره همیشه نرمال باشه باد لاستیک ها .

- اگر ترمزهاتون ایراد داره یا لاستیک ها بالانس نیستن و فرمون صدا میده و ... حتمن دوچرخه رو به یک تعمیرکار نشون بدین تا از فاجعه جلوگیری بشه و اونو به دست افرادی که از دوچرخه سر رشته ندارن نسپارین ...

همه اینها بطور خیلی خلاصه و ساده نکاتی بودن که امیدوارم به دردتون بخوره ...










پنجشنبه، شهریور ۱۳، ۱۳۹۳

خطرات استفاده از نوشابه

با توجه به اینکه خیلی از ایرانی ها عادت دارن بجای آب , نوشابه و از اون بدتر , دلستر یا همون آبجوی اسلامی ( زهر شیرین حلال شده ) سر میز غذا میارن با این ادعا که آبجو سالم تر از نوشابه ست , این مطلب رو می نویسم تا بدونین که با خوردن نوشابه چه بلایی سر خودتون میارین ! بخصوص اینکه خیلی از جوون ها به پدر و مادرهاشون تلقین میکنن که نوشابه های بدون قند و یا زیرو بی خطر هستن و هیچ قندی ندارن و خوردن اونها خیلی خوبه یا در کمال خوش خیالی , خیلی ها سون آپ میخرن چون بی رنگه و فکر میکنن چون رنگ مصنوعی نداره , پس بی خطره و سالمه !! در صورتیکه همه انواع نوشابه خطرناک هستن و بخصوص این دو نوع نوشابه دایت کوک و دلستر... حتا از نوشابه های معمولی هم بدتر هستن و فریبی بیش نیستن ! پیش از اون هم بگم که ترکیب نوشابه و دلستر در تمام مواد نگهداره و اسید فسفریک و قند و ... یکسانه و تنها طعم دهنده اونها فرق میکنه . این فکر خام رو از سرتون دور کنین که توی دلستر بهتون عصاره مالت خالص میدن ! عصاره ای به اسم عصاره گیاه رازَک برای طعم دادن بهش استفاده میشه که ته مزه تلخ داره ... اونقدر هم توش دی اکسید گوگرد و افزودنی های مثلن مجاز اما سرطان زا اضافه میکنن تا جلوی تطهیر کردن ( تخمیر ) اون رو توسط مشتی کافر آبجوخور :)) بگیرن که از سمی هم سمی تر هستن . دلستر با آبجوی الکل داری که در خارج از کشور تولید میشه , زمین تا آسمون فرق میکنه !!! آبجوهای اصل از تخمیر جو واقعی به دست میان و پر از ویتامین های گروه ب هستن اما دلسترها جز مواد سمی و قند , هیچی ندارن... بخونین و وحشت کنید نوشابه چه به سر شما میاره :

- ده دقیقه پس از نوشیدن نوشابه :

ده قاشق چای خوری شکر وارد بدنتون می شه ، می دونید چرا با وجود خوردن این حجم شکر دچار استفراغ نمی‌شین ؟ چون اسید فسفریک ، طعم اون رو می گیره و شیرینی رو خنثی می کنه .

- بیست دقیقه پس از نوشیدن نوشابه :

قند خونتون بالا میره و باعث ترشح ناگهانی انسولین می شه ، کبدتون شروع می کنه به تبدیل قند به چربی تا قند خون بیشتر از این بالاتر نره و روند چاقی استارت میخوره بخصوص دور شکم .

- چهل دقیقه پس از نوشیدن نوشابه :

حالا دیگه جذب کافئین کامل شده ، مردمک های چشم گشاد می شن ، فشار خونتون بالا می ره و در پاسخ به این حالت ، کبدتون قند رو به داخل جریان خون رها می‌کنه . گیرنده های آدنوزین مغز حالا بسته می شن تا از احساس خواب آلودگی جلوگیری کنن .

- چهل و پنج دقیقه پس از نوشیدن نوشابه :

ترشح دوپامین افزایش پیدا می کنه و در مراکز خاصی از مغز حالت سرخوشی ایجاد می شه . این همون مکانیسمی هست که در مصرف هروئین باعث ایجاد سرخوشی می شه و اعتیاد آوره .

یکساعت پس از نوشیدن نوشابه :

اسید فسفریک موجود در نوشابه ، داخل روده کوچک به کلسیم و منیزیم و روی می چسبه . متابولیسم بدن افزایش پیدا می کنه و میزان بالای قند خون و شیرین کننده های مصنوعی که همون ساخارین باشه و ده مرتبه از شکر و قند طبیعی خطرناک تر ، در دفع هر چه بیشتر کلسیم کمک میکنه ! وقتی قند خون بالا میره ، بدن برای دفع اونها ادرار رو افزایش میده و با ادرار بیشتر , کلسیم دفع میشه .

در ساعت های آینده :

کافئین در نقش یک داروی ادرار آور عمل میکنه . کلسیم و منیزیم و روی که قرار بود جذب بدن بشن ، بیش از پیش از راه ادرار دفع می‌شن و به همراهشون مقدار زیادی آب ، سدیم و الکترولیت های دیگه هم از دست می‌ره .

در ادامه کم کم التهاباتی که در بدن ایجاد شده بود فروکش می‌کنه و نوبت به پایین اومدن قند خون می‌رسه . در این مرحله فرد یا خیلی حساس و تحریک پذیر می شه یا خیلی سُست و بی حال . حالا تمام آبی که با نوشیدن نوشابه وارد بدن کرده بودین دفع شده ، آبی که می شد به جای اسید و کافئین و شکر و مواد نگهدارنده ، شامل مواد مفیدی برای بدنتون باشه . تا چند ساعت بعد هم اثر کافئین از بین میره و شما هوس یه نوشابه دیگه می کنین و به این شکل معتاد به مصرف نوشابه میشید !!!

خاک کوکو پیت – Coco Peat

در گذشته خاک های مناسب گیاهان آپارتمانی کیفیت بسیار بدی داشتن و همراهشون حشرات زیادی وارد گلدان میشد و بیشتر اونها هم همراه با نخاله های ساختمانی و زباله بودن . با پیشرفت هایی که در این سالها شده , انواع مختلفی از خاک مصنوعی تولید شده که دردسرهای خاک واقعی رو نداره و برای رشد گیاه و ریشه زدن خیلی مناسب هستن . یکی از انواع این خاک ها , کوکو پیت Coco Peat هست که از الیاف میوه نارگیل درست میشه و گیاه توی اون به قدری شاداب میشه و رشد خوبی پیدا میکنه که قابل تصور نیست . ویژگی های بخصوصی داره این خاک که در زیر می نویسم :


- همراه نبودن با حشرات و میکروب و قارچ و علف های هرز به دلیل اینکه خاک نیست و از الیاف درخت تهیه میشه و منشا زمینی نداره .
- قدرت جذب رطوبت تا اندازه ده برابر و حفظ اون تا مدت طولانی . 
- نرم بودن و دارای منافذ زیاد برای کشیدن هوا و عبور آب و در نتیجه رشد بهتر گیاه و جلوگیری از پوسیدن ریشه .
- سخت و فشرده نشدن این خاک .
- دوام طولانی مدت تا چند سال . 


این نوع خاک بصورت بلوک های بزرگ خشک به فروش میرسه . هر بلوک به اندازه دهها برابر اندازه خودش خاک تولید میکنه وقتی که با آب مخلوط بشه . برای استفاده ظرف بزرگی رو پر از آب کرده و قالب کوکو پیت رو داخلش میذاریم . در مدت یک دقیقه با جذب آب توده بزرگی از خاک در اختیارتون قرار میگیره . بهتره که پیش از گذاشتن کوکو پیت در آب , مقدار کمی کود شیمیایی مایع در داخل آب ریخته و سپس کوکو پیت رو داخل ظرف آب قرار بدیم . این کار باعث میشه که آب غنی شده رو کوکو پیت به خودش جذب بکنه چون بصورت عادی این خاک مقوی نیست . 
همچنین این خاک رو به نسبت یک پیمانه پرلایت با 5 برابر کوکو پیت مخلوط کرده و سپس استفاده میکنیم . این خاک مناسب تمام گیاهان آپارتمانی بجز کاکتوسهاست ؛ گیاهانی مثل بنفشه آفریقایی در این خاک رشد خیلی عالی پیدا میکنن . می تونید این خاک رو با خاک پیت و ماس و خاک برگ هم مخلوط کنید و برای همه گیاهانتون بکار ببرین . ویژگی مهم این خاک در اینه که با اینکه رطوبت رو در خودش نگه میداره , ولی آب رو نگه نمی داره و آب به محض ریختن در گلدان , سریع از ته گلدان خارج میشه و همین عامل باعث میشه که ریشه ها نپوسن در صورتیکه خاک برگ مثل اسفنج عمل میکنه و آب رو در داخل خودش نگه میداره و ریشه در آب قرار میگیره و باید مراقب باشید زیاد به خاک برگ آب ندید . این خاک بعد از سه ماه نیاز به کودهی منظم داره . 

در زیر فیلم ترکیب کردن این خاک رو می تونید ببینید , فیلم دورش تند نشده در واقع با همین سرعت به محض ترکیب شدن با آب , شروع به باز شدن و پف کردن میکنه !



شنبه، تیر ۲۸، ۱۳۹۳

کیسه های آرامبخش لاوندر

در طبیعت گل ها و گیاهان زیادی هستن که عطر و بوی اونها آرامبخشه . یکی از اونها لاوندر Lavender یا اسطخدوس هست که برگ و گل های اون اثر آرامبخش و خواب آور دارن و در طب گیاهی و قدیمی ایران جایگاه ویژه ای داشته و داره . گل های گیاه لاوندر در بعضی کشورها مثل فرانسه در زمین های پهناور چند صد هکتاری کشت میشه و برای صنعت عطرسازی استفاده میشه . بوته گیاه لاوندر چند ساله هست و مناسب مناطق گرم و خشک و آفتابیه و بسیار مناسب برای ایران و بخصوص تهران اما داخل خونه نمیشه اونو نگهداری کرد و حتمن با باغچه یا در گلدان در زیر نور آفتاب باید نگهداری بشه . هر چقدر آفتاب شدیدتر و بیشتر باشه , این گیاه شادابتر و پر گل تر میشه . گل ها در خرداد ماه ظاهر میشن و تا پاییز دوام دارن . گل ها به رنگ بنفش هستن و عطر بسیار خوبی دارن . وقتی این گیاه به گل میشینه , باید صبر کنید تا گل ها روی خود بوته خشک بشن . سپس گل ها رو چیده و اونها رو دانه دانه کنید . کیسه های کوچک توری – پارچه ای مانند تصویر می تونید تهیه کنید و دانه های گل های لاوندر رو درون اونها بریزین . سپس یک شیشه اسانس لاوندر هم بخرین و چند قطره از این اسانس رو , روی گل های خشک لاوندر داخل کیسه بچکونین و تمام ! یک کیسه بسیار خوشبو دارین که مناسب هدیه دادن , مناسب گذاشتن در کشوی لباس ها و از همه مهمتر قرار دادن زیر رو بالشی هست . عطر لاوندر خاصیت خواب آوری و آرامبخشی داره البته در حد ضعیف و بیشتر آرامبخشه .. گذاشتنش در بالش باعث ریلکس شدن میشه ... محصولات خیلی متنوعی در خارج از کشور از این گیاه تهیه میشه مثل ژل شستشوی بدن , صابون حمام , محلول وان , عود , شمع , اسانس و خوشبوکننده هوا و ... . می تونید این کیسه ها رو درست کنید و به دوستانتون هدیه بدین و یا اگر هدیه ای برای کسی میخرید به هر عنوانی , یکی از این کیسه ها رو هم داخل کادو بذارید و بهش بدید . برگ این گیاه هم مانند چایی قابل دم کردنه و خاصیت آرامبخش داره . میتونید برگ های اونو بچینید و خشک کنید و با چایی مخلوط کنید یا بصورت جدا دم کنید و بنوشید ...

فیلم زیر رو هم ببینید :



چهارشنبه، تیر ۲۵، ۱۳۹۳

سالاد لبو

این سالادی که آموزش میدم یکی از مفیدترین سالادهاست و به قدری برای بدن مفیده و لازم که باورتون نمیشه . ما عادت کردیم که چغندر یا لبو رو همیشه بپزیم و پخته شده بخوریم در صورتیکه اونقدری که چغندر خام خاصیت داره و مفیده برای بدن , چغندر پخته خاصیت چندانی نداره ! سرشار از آنتی اکسیدان هست , کبد رو به طور کامل پاکسازی میکنه , خون ساز هست , برای معده و روده بسیار مفیده و یبوست رو کاملن از بین میبره و ... ! کلن هر چی بگم کم گفتم :

مواد مورد نیاز :

- چغندر یا لبوی خام : به دلخواه . 
- سرکه سیب یا شراب قرمز یا سرکه بالزامیک .
- نمک .
- عسل یا شکر قهوه ای . 
- روغن زیتون خام . 

روش تهیه :

دقت کنید چغندرهایی رو انتخاب کنید که زیاد درشت نباشن . چغندر هر چقدر درشت تر باشه , بیشتر رگ و ریشه داره . بنابراین چغندرهای کوچک و متوسط مناسبن . چغندرها رو با برس زیر شیر آب خوب تمیر کنید و سپس با پوستکن , پوست بکنین . سپس اونها رو رنده درشت کنید . من از کمی شراب و سرکه بالزامیک استفاده میکنم , اما شما میتونین سرکه سیب هم بهش بزنید . اما سرکه بالزامیک مزه بهتری داره و ملس هست . کمی روغن زیتون , کمی نمک به دلخواه و اگر ترشی سرکه شما زیاده و یا چغندرتون شیرین نیست , کمی عسل بریزین یا مقدار کمی شکر قهوه ای رو با سرکه مخلوط کرده و به سالاد اضافه کنید و تمام ... 


این سالاد با خوراک های گوشتی و پیتزا خیلی خوب میشه و جور در میاد و چربی اونها رو کم میکنه ... پیش از غذا اگر خورده بشه بطور کامل یبوست رو از بین میبره و در ضمن به هیچ عنوان برای معده آزاد دهنده نیست و تولید گاز و نفخ نمیکنه ... حتمن یکبار امتحان کنید . مصرف مداوم اون در طول دو هفته باعث روشن و شفاف شدن پوست و شادابی و سرحالی بدن میشه ...

یکشنبه، تیر ۰۸، ۱۳۹۳

آموزش ساده سُس پیتزا

سس پیتزا انواع مختلفی داره . خیلی ها هستن که فقط کمی رب روی خمیر می مالن و میگن این سُس پیتزاست ! یه عده هم خودشونو خیلی راحت میکنن و سس گوجه می مالن و سر و تهش رو هم میارن . در صورتیکه اصل سس پیتزا با سیر تازه و پوره گوجه فرنگی و رب گوجه و شراب قرمز و برگ ریحون و نمک و روغن زیتون و فلفل سیاه و اوری گانو درست میشه و باید پخته بشه و قوام بیاد . اما میشه به شکل خیلی ساده و سریعی اونو درست کرد که هم خیلی خوشمزه باشه و هم زمان زیادی رو نبره . این سُس رو میشه به محض مخلوط کردن استفاده کرد و یا برای نتیجه بهتر و آزاد شدن طعم موادش , دو سه ساعتی گذاشتش به حال خودش و بعد استفاده کرد . 

مواد مورد نیاز :

- روغن زیتون 
- شراب قرمز یا کمی سرکه .
- نمک 
- فلفل سیاه 
- پودر سیر 
- رب گوجه فرنگی
- سس گوجه
- سس باربیکیو
- اوری گانو یا آویشن
* برای تند شدنش هم میشه یک برش نازک از فلفل هالوپینو رو ریز خرد کرد و بهش اضافه .


روش تهیه :

مانند شکل همه مواد رو توی یک کاسه ریخته و مخلوط کنید و روی خمیر پیتزا بمالین ... طعم خیلی خوبی داره این سس . اگر ترشی سرکه هم زیاد بود , کمی شکر اضافه کنید تا ملس بشه ...

شنبه، تیر ۰۷، ۱۳۹۳

نظافت صبحگاهی دهان

تقریبن نیمی از مردم شب ها مسواک میزنن و نیم دیگه صبح ها پس از صبحانه یا پیش از بیرون رفتن از خانه . اشتباه بزرگی که هر دو گروه انجام میدن اینه که زمان درست مسواک زدن رو رعایت نمیکنن . درسته که شب هنگام پیش از خواب یکی از بهترین موقع ها برای مسواک زدنه و همچنین پس از خوردن صبحانه هم باز مسواک زدن درسته , اما مسواک زدن بصورت ناشتا , یا در واقع پیش از خوردن صبحانه رو کمتر کسانی هستن که رعایت میکنن . دلیل اینکه پیش از نوشیدن آب و حتا خوردن هر غذایی , باید مسواک بزنیم اینه که در طول مدت شب , در داخل محیط دهان باکتری ها شروع به فعالیت میکنن و پس از چند ساعت باکتری های زیادی در دهان بوجود اومدن و زمانیکه ابتدای صبح بدون شستن دهان و دندان ها شروع به خوردن صبحانه می کنید , تمام این باکتری ها و جرم ها رو هم شسته و به داخل معده سرازیر میکنید ! شاید این باکتری ها در کوتاه مدت یا حتا بلند مدت بیماری زا نشن , ولی اثرات نامحسوس و گاه آلرژیکی بر روی بدن و مخصوصن جهازهاضمه ما میذارن که بیشتر آزار دهنده ست تا بیماری زا . دردهای شکمی خفیف , نفخ کردن های گاه و بیگاه و ... همگی میتونن ناشی از همین باکتری ها باشن . نه که مستقیم , بلکه بصورت غیر مستقیم و تاثیر گذار ... 
اگر پیش از خوردن صبحانه , دندان های خودتون رو مسواک بزنن و دهن رو با آب نشورید و کف خمیر دندان رو توی دستشویی تف کنید , میبینید این کف کمی مایل به زردی هست ! این ته رنگ زرد در واقع جرمی هست که در طول شب بر روی دندان های شما نشسته ! یکی از دلایلی هم که هر شش ماه تا یکسال باید دندان ها رو جرم گیری کرد هم همینه که جرم های دندانی منبع بزرگ باکتری هستن . با بالا رفتن سن , مقدار این باکتری ها افزایش پیدا میکنه و چون سیستم دفاعی بدن هم ضعیفتر میشه , ناراحتی های بیشتری رو باعث میشن . حتا شایعاتی وجود داره مبنی بر سکته قلبی به دلیل وجود جرم های دندانی باکتری زا ! 

یکی دیگه از ساده ترین کارها , استفاده از محلول های آنتی باکتریال دهان شویه ست که کمک زیادی در از بین بردن این باکتری ها میکنن و صد البته استفاده از یک مسواک ساده و کم خرج , از همه بهتره ! پس فراموش نکنید پیش از خوردن صبحانه حتمن مسواک بزنید ...

جمعه، تیر ۰۶، ۱۳۹۳

فریز کردن خورش و خوراک

اونهایی که مجرد هستن و یا دانشجو , مشکل بزرگی که دارن اینه که کمبود وقت دارن به همراه تنبلی و میگن ما فرصت غذا پختن نداریم و برای همین نیمرو میخوریم ! همین دو عامل باعث میشه که این افراد رو بیارن به خوردن تخم مرغ و نیم رو و ساندویچ و غذاهای حاضری که بجز ضرر هیچ چیزی ندارن و نه تنها سلامتیشون رو به خطر می اندازن بلکه خودشون رو از خوردن غذاهای خوشمزه و سالم خونگی هم محروم میکنن . در صورتیکه با کمی ابتکار میشه انواع غذاهای خونگی رو درست کرد و فریز کرد و اونها رو خورد . روش کار خیلی ساده ست و شاید خیلی ها بدونن , ولی خیلی ها هم هستن که نمی دونن :)


یک روز از هفته خودتون رو برای مدت سه تا چهار ساعت به پخت یک خورش دلخواهتون اختصاص بدین . مسلمن میشه چهار ساعت وقت خالی کرد برای این منظور . پس از آماده شدن خورش یا خوراک یا غذای مورد نظرتون , ظرف های آلومینیومی کوچک که از قبل گرفتین رو بیارین و توی هر کدوم به اندازه یک وعده , خورش یا خوراک بریزین و درش رو ببندین و بذارین فریزر . 
بعدن , فقط کافیه که یکی دو ساعت پیش از پخت برنج , یکی از این بسته ها رو در بیارین و بذارین بیرون تا آهسته یخش آب بشه . بعد شروع به پخت برنج کنید , کته یا توی پلوپز . و وقتی آب برنج تموم شد و میخواستین درش رو بذارین , این خورش یا خوراک رو وسط برنج ریخته و بذارین برنج دم بکشه . به همین سادگی ... یا می تونید جداگانه توی یک ظرف اونو گرم کنید و همراه با برنج بخورید . اینطوری کلی در وقت و هزینه صرفه جویی میشه که هیچ , کلی هم به سلامتیتون کمک میشه ! 

پنجشنبه، تیر ۰۵، ۱۳۹۳

کلوچه ساده - Cookie

من عاشق بیسکویت و کلوچه هستم و همیشه دلم میخواست بتونم خیلی ساده توی خونه کلوچه درست کنم . بعد از کلی گشتن موفق شدم دستور درست کردن یک جور کلوچه رو پیدا کنم که خیلی ساده و راحت درست میشه و نیازی به همزن برقی نداره و جون میده واسه آدم های تنبل و مجرد و دانشجوها :) . مواد خیلی ساده و ارزونی داره و خیلی سریع درست میشه و پخته میشه و اصلن هم بدمزه یا شرطی پرتی نیست چون من توی انتخاب خوراک و مواد به شدت سختگیرم !! این کلوچه جون میده برای چای عصرانه :


مواد مورد نیاز :

- شکر سفید : نصف پیمانه . 
- شکر قهوه ای : نصف پیمانه . 
- وانیل مایع : یک قاشق چای خوری . 
- بکینگ پودر : نصف قاشق چای خوری .
- پودر کاکائو : یک قاشق مربا خوری . 
- کره : صد گرم . 
- آرد : یک پیمانه + مقدار مورد نیاز . 
- نمک : نوک قاشق چای خوری . 
- تخم مرغ : یک عدد . 
** گردوی خرد شده یا پودر نارگیل یا کنجد یا پودر زنجبیل یا چیپس شکلات : به دلخواه . 

کاغذ روغنی : برای کف سینی فر یا فویل None Stick .

روش تهیه :

این مقدار مواد برای درست کردن دقیقن 20 عدد کلوچه در سایز متوسط یعنی به اندازه یک نعلبکی کمی بزرگتر , کافی هست . اگر بیشتر از این مقدار میخواهید داشته باشین , مقدار مواد رو دو برابر کنید . ابتدا کره رو آب می کنیم . دقت کنید که اگر ترازو ندارید , چهار قاشق غذا خوری پُر ؛ کره استفاده کنید . کره رو داخل یک کاسه شیشه ای ریخته و داخل ماکروویو بذارید تا آب بشه اما داغ نشه !! سپس توی یک کاسه متناسب با مقدار مواد کلوچه , شکر قهوه ای و سفید رو مخلوط کرده و کره آب شده رو بهش اضافه می کنیم و با قاشق میزنیم . حدود دو دقیقه ؛ تا خوب مخلوط بشن . حالا یک عدد تخم مرغ و وانیل رو هم اضافه می کنیم به مایه , و دوباره میزنیم . اونقدر میزنیم تا مایه یک دست بشه . حالا بکینگ پودر و یک پیمانه آرد و پودر کاکائو رو با هم جدا مخلوط کرده و سپس به مایه کلوچه اضافه میکنیم و با قاشق خوب مخلوط میکنیم تا یکدست بشه . اگر مایه شما شل بود و مثل ماست رقیق بود , کمی آرد اضافه کنید . اونقدر آرد اضافه می کنیم تا مایع کمی سفت بشه و وقتی با قاشق برش میداریم خیلی آهسته شُره کنه و کشدار بشه و نرم و لطیف نه اینکه به قاشق بچسبه و از قاشق جدا نشه !!! این نکته رو حتمن دقت کنید بهش چون نباید خیلی سفت باشه . 

** نکته مهم :

این کلوچه رو می تونید ساده بدون اضافه کردن پودر کاکائو درست کنید و یا می تونید اونو مغزدار درست کنید . شما میتونید هر خشکباری که دوست دارید رو به مایه کلوچه اضافه کنید . از کشمش گرفته تا مغز گردو و بادون و فندق و کرمبری خشک و حتا قیصی های خرد شده . یا می تونید پودر نارگیل بهش اضافه کنید یا قطعات شکلات شیری یا شکلات دارک . حتا میتونید کمی پودر زنجبیل بهش اضافه کنید و کلوچه زنجبیلی درست کنید یا اینکه روش کمی کنجد بپاشین و کنجدیش کنید ! هیچ محدودیتی وجود نداره و انواع طعم های مختلف رو می تونید به دست بیارید . 

فر رو روی دمای 200 درجه سانتیگراد تنظیم کنید و بذارید گرم بشه . روی سینی فر یک برگ کاغذ روعنی یا فویل پهن کنید و سپس با قاشق گلوله های کوچک مایه کلوچه رو برداشته و روی سینی فر بچینید . 

** نکته مهم : دقت کنید که فاصله گلوله های خمیر کلوچه از هم باید حداقل 5 سانتیمتر باشه چون کلوچه ها وا میره و پهن میشه و اونوقت اگر نزدیک هم باشن , به هم میچسبن . مانند تصویر فاصله ها رو رعایت کنید . 

شکل کلوچه ها نامنظم هم اگر باشه مهم نیست چون وقتی حرارت میبینن وا میرن و تخت میشن و زیاد شکلشون مهم نیست . سینی فر رو در طبقه وسط فر به مدت 15 دقیقه قرار بدید .

** نکته خیلی مهم : 

پس از 15 دقیقه اگر به کلوچه ها دست بزنین می بینید که هنوز نرم هستن اما فکر نکنید که هنوز پخته نشدن و خام هستن ! وقتی از فر در بیان , سفت و نیمه خشک میشن . 

پس از 15 دقیقه  وقتی که کمی زیر کلوچه ها طلایی بشه , پخت کافی هست . درشون بیارین و بذارین خنک بشن . کلوچه ها وقتی از فر در میان نرم هستن . پس از سرد شدن سفت میشن . اگر مدت بیشتری بذارین پخته بشن , زیرشون میسوزه و بد طعم میشن !!! این کلوچه خیلی ساده و راحت درست میشه و خیلی خیلی خوشمزه ست و مناسب برای عصرانه یا پذیرایی از مهمان ها و خیلی هم مقویه . اگر کسی دستورش رو ندونه , فکر میکنه با چه تجهیزاتی درست شده :) . امیدوارم لذت ببرید .

برای راحتی کار می تونید فیلم درست کردن کلوچه رو هم ببینید :



چهارشنبه، تیر ۰۴، ۱۳۹۳

آموزش پخت نان چباتا یا نان بُلکی ( بُلکا ) - Ciabatta Bread

اگه متولد دوران شاه ( ره )  باشید , حتمن نون های ساندویچی اون دوران طلایی رو یادتون میاد . اون زمان که هنوز نون های باگت در نیومده بود , نون های ساندویچی خوشمزه ای درست میکردن به اسم نون بلکی . ساندویچ ها رو لای اونها میذاشتن . اینطور که میگن , این نون ها یادگار مهاجران روسی به ایران هست و اونها این نوع نون رو به ایران آوردن و بعد از جنگ جهانی دوم , در ایران رایج شد . نوع کمی پیشرفته تر این نوع نون , نوع چباتا Ciabatta Bread هست که همین مزه رو میده و ایتالیایی هست و در همه کشورهای دنیا تولید میشه . در اینجا آموزش این نون رو میخوام بدم که خیلی خیلی ساده ست درست کردنش و خیلی خوشمزه میشه . بر عکس بیشتر نان ها , این نون نیاز به ورز دادن نداره و خیلی راحت و بی دردسر درست میشه و تنها ایرادش زمان طولانی درست کردنش هست که حدود 20 ساعت طول میکشه :

مواد مورد نیاز :

آرد مخصون نان : دو و نیم پیمانه .
آرد کامل سبوس دار : یک دوم پیمانه .
ییست یا خمیر مایه یا مخمر نان : یک قاشق مربا خوری . 
نمک : یک قاشق مربا خوری .
آب ولرم : یک پیمانه + مقدار مورد نیاز .
آرد ذرت : به مقدار مورد نیاز . 
** روغن زیتون : به دلخواه .

روش تهیه :

دقت کنید که خمیر این نان , شُل هست و بسیار چسبنده پس برای تهیه در مرحله اول از دست استفاده نمی کنیم . پس تصور نکنین که مقدار آب یا آرد زیاد یا کم بوده و اشتباهی در دستور تهیه هست . آب ولرم و ییست رو با هم مخلوط کرده و توی کاسه بزرگی میریزیم و سپس میذاریم مدت 5 دقیقه به حال خودش باقی بمونه , سپس نمک رو اضافه کرده و آرد رو هم کم کم اضافه میکنیم و با قاشق مخلوط میکنیم . وقتی آرد خوب مخلوط شد و خمیر یکدست شد , خمیر رو توی یک ظرف که پنج تا ده برابر مقدار خودش حجم داشته باشه قرار میدیم و سر ظرف رو میبندیم . بهتر هست که با سلفون یا نایلون روی ظرف بسته بشه . حالا ظرف خمیر رو به مدت 15 ساعت در فضای اتاق و یک گوشه قرار میدیم . نیاز به جای گرم نیست و دمای معمولی اتاق برای عمل اومدن خمیر کافیه !

** نکته : دقت کنید که آرد سبوس دار یا آرد کامل تنها برای مقوی تر شدن این نان گفته شده و اجباری نیست . میتونید کل اونو با آرد سفید درست کنید . این مقدار آرد برای دو عدد نان کوچک در سایز سی  و عرض ده سانتیمتره . اگر تعداد بیشتری نان مورد نیازتون هست , مقدار مواد رو متناسب با تعداد نان ها , بیشتر کنید . 

پس از مدت تعیین شده , به سراغ ظرف خمیر میریم . میبینین که خمیر شما پر از حباب شده و حجم اون ده تا پانزده برابر اولیه بالا اومده . از این قسمت طبق دستور عمل کنید :


روی سطح مورد نظر مثل کابینت , مقداری آرد بپاشید . حدود نصف مشت . آرد باید زیاد باشه چون خمیر چسبنده ست به شدت ! سپس دست های خودتون رو خیس کرده و شروع به جدا کردن خمیر از ظرف کنید . اگر دستتون خیس نباشه , خمیر به دستتون میچسبه و جدا کردنش خیلی سخته . این همون تکنیکی هست که شاطرهای نانوایی سنگکی به کار میبرن و دستهاشونو خیس میکنن و خمیر چسبنده سنگک رو بر میدارن بدون چسبیدن به دستشون . از آرد هم استفاده نکنید برای نچسبیدن خمیر به دستتون چون بی فایده ست . آب بهترین چیزه . ظرف خمیر رو بالای آردهایی که روی سطح کار ریختین بیارین و خمیر رو بندازین روی آرد ها . حالا روی خمیر هم کمی آرد بپاشین و دستها رو خشک کرده و خمیر رو کمی باز کنید و بکشید . مانند تصویر . حالا خمیر رو با کاردک یا کارد دو قسمت کرده و کف سینی فر مقدار کمی آرد ذرت بپاشید . آرد ذرت کامل با دونه های اندازه نمک نمکدان و به رنگ زرد ! دلیلش هم اینه که اگر ارد معمولی بپاشین , آرد می سوزه . ولی آرد ذرت نمیسوزه ! سپس هر چونه خمیر رو برداشته و توی سینی فر بذارید و اونو به شکل دلخواه در بیارید . به هیچ وجه با خمیر ور نرین و بازی نکنین و فقط خیلی سریع با سر انگشت ها شکل بهش بدین و به جای مورد نظر منتقل کنین و رهاش کنین . حالا دوباره روی سینی فر و در واقع چونه های خمیر رو با پارچه یا حوله نمدار بپوشونید و بذارید حداقل 2 ساعت استراحت کنه دوباره . 
پس از دو ساعت می بینید که خمیر باز هم ور اومده و پف کرده . به هیچ وجه به خمیر دست نزنین و فقط فر رو روی دمای 200 درجه سانتیگراد تنظیم کنید و بذارین خوب داغ بشه و بعد نان ها رو در طبقه وسط فر قرار بدید . وقتی روی نان ها طلایی بشه و قهوه ای , نان شما آماده ست . 

در ایتالیا پیش از گذاشتن خمیر در قالب , خمیر رو توی مقداری روغن زیتون باز میکنن و میذارن استراحت کنه دوباره و سپس قالب زده و توی سینی فر که بازم روغن زیتون ریختن در فر میذارن . می تونین این کار رو هم بکنین , دلبخواه هست من برای اینکه زیاد نونم چرب نشه و حوصله شستن سینی فر روغنی رو هم نداشتم , روغن بکار نبردم :) 

وقتی نون رو در آوردین سطحش کمی برشته ست و مغزش نرم و باید حباب زده باشه و خونه های تو خالی داشته باشه . اگر به این شکل بود , نون شما درست عمل اومده . این نان خیلی خوشمزه برای انواع ساندویچ ها و حتا سالادها کاربرد داره . برای سالاد میتونین اونه به قطعات کوچک با دست تکه کنید و بذارین توی فر با دمای کم تا کمی برشته تر بشه و بعد توی یه کاسه کمی روغن زیتون و سرکه بالزامیک و حتا مقدار کمی سیر تازه رنده شده رو با هم مخلوط کرده و این قطعات نون برشته رو توی این محلول ریخته و به سالاد اضافه کنید ... در زیر آموزش تصویری درست کردن این نون خوشمزه رو هم می تونید ببینید :